عناوین اخبار

✍️محیا صدیقیان

ازجاده چابهار به سمت بریس در نزدیکی دریاچه لیپار به بهشت می رویم. آسمان پایین آمده و سایه ای پر رنگ بر جاده خود نمایی می کند، گویی جاده می خواهد عظمت لیپار را نشان مان بدهد. لیپار نام دشتی است که دریاچه درآن قرار گرفته است و برای همین مردم این نام را به تالاب اختصاص داده اند. محل تلاقی آب رودخانه و آب دریا در زبان بلوچی لیپار نام دارد. این تالاب آب شور، در واقع نوعی دشت آبرفتی وسیع با مساحت حدودی ۱۴ کیلومتر است. این دشت بر اثر سیلاب های شدید و بارندگی های وسیع ایجاد شده و این تالاب زمانی پر آب است که باران های موسمی از راه می رسد. لیپار به خاطر رنگ قرمز و صورتی آن به عنوان پدیده ای جهانی شناخته می شود و گردشگران داخلی و خارجی هرسال از این دریاچه دیدن می کنند. دریاچه صورتی خواستگاه پلانکتون های گیاهی است. زیبایی این تالاب مارا به رویاهایمان دعوت می کند. این نقطه از جهان با رنگ صورتی خود مارا به بازخوانی آفرینش  می خواند.  آب تالاب صورتی چابهار شور است.

صورتی بودن تالاب لیپار چابهار به خاطر وجود پلانکتون‌های گیاهی و فعل و انفعالاتی است که در طبیعت صورت می‌گیرد. وجود حدود ۹۰ درصد از پلانکتون‌های گیاهی، ازدیاد مواد آلی و معدنی که از طریق رودخانه‌ها به دریاچه منتقل می‌شوند و جریان‌های دریایی فصلی مونسون، همگی دست به دست هم داده و تالاب چابهار را به طرز معجزه‌آسایی صورتی رنگ می‌کنند. تعداد پلانکتون‌ها از اواسط خرداد ماه تا شهریور رو به افزایش است و در نهایت در آذر ماه به بیشترین حد خود می‌رسند.

زیبا ترین زمان برای گردشگری تالاب از بهمن تا آذر است. فصل تابستان به خاطر آب و هوای گرم و کاهش سطح آب زیبایی همیشگی را ندارد. موجودات زنده در تالاب لیپار چابهار کم نیستند، به طور کلی انواع و اقسام موجودات زنده در داخل و خارج دریاچه وجود دارد. البته باید شانس بیاورید تا تعدادی از آن‌ها را در مدت کوتاهی که از تالاب بازدید می‌کنید، ببینید. حتی ممکن است برخی از گونه‌های گیاهی یا جانوری داخل دریاچه به چشم دیده نشوند، اما این موضوع چیزی از جذابیت تالاب صورتی چابهار کم نخواهد کرد.

زمستان گذرانی پرندگان مهاجر آب های شور و شیرین از جمله مرغابی پلیکان و فلامینگو نیز برای گردشگران لذتی صد چندان دارد.

بازدید از تالاب لیپار فرصت مناسبی برای پرنده‌نگری است. در رابطه با سایر گونه‌های جانوری می‌توان گفت، به خاطر وجود اراضی کشاورزی و روستاها در اطراف تالاب، امکان وجود و زندگی جانوران مختلف نیست.

از طرف دیگر طبق آمارگیری‌های انجام شده در رابطه به موجودات زنده داخل دریاچه، حدود ۹۳ گونه پلانکتون گیاهی، ۳۱ گروه پلانکتون جانوری، ۶۴ گونه از انواع نرم‌تنان، ۸۵ گونه ماهی، ۲۴ گونه از سخت‌پوستان، ۱۴ گونه مایوبنتوز و ۴۶ گونه مختلف از انواع جلبک شناسایی شده است.

محیط اطراف دریاچه لیپار از نظر پوشش گیاهی، پر از بوته‌ها و درختچه‌های گز، چش، کهور، نی، بلوط و حرا است که با تبخیر آب در دوران‌های مختلف سال از آب خارج می‌شوند. این تالاب از نظر گونه‌های مختلف گیاهی از تنوع زیادی برخوردار است.

نکته جالب اینجاست که تالاب صورتی چابهار به خاطر وجود گیاه پنبه وحشی در میان گردشگران و بومیان منطقه شناخته شده است. بسیاری از بومیان با برداشت این گونه گیاهی، به تهیه لحاف و بالش می‌پردازند.

سفر به چابهار، بریس و لیپار سفر به دنیای خاطرات دوران کودکی است. رنگ های سفید و آبی و صورتی که در کارتون ها مارا محو خود می کرد.

استان سیستان و بلوچستان با همه ی محرومیت و کم برخورداری از امکانات، و دیعه ی خداوند روی کره ی خاکی است. خداوند بخشی از زیبایی های آفرینش را به چابهار هدیه داده است. سرزمینی با مردمانی خونگرم دست و دلباز و خوش کلام . مهمان نوازی مردمان سیستان و بلوچستان ریشه در تاریخ دارد. این مردم سخاوتمندانه همه ی آن چیزی را که دارند به تو می بخشند تا تو از سفره ی کریمانه ایشان سهمی داشته باشیم.

از لیپار تا تهران جهانی به وسعت تاریخ است به تهران برمی گردیم اما روح و قلبمان را در تالاب صورتی لیپار جای می گذاریم .