نصرالله ناصح پور؛ فرزند زمان خویشتن بود
✍️ مریم درویشیان
خانه هنرمندان ایران میزبان مراسم تشییع هنرمند بزرگ نصرالله ناصح پور،خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی بود.
مراسم تشییع زندهیاد نصرالله ناصحپور، خواننده پیشکسوت موسیقی ایرانی، صبح روز چهارشنبه ۳۱ خردادماه با حضور تعدادی از هنرمندان و عاشقان موسیقی خانه هنرمندان ایران برگزار شد.
در این مراسم داوود گنجهای از هنرمندان پیشکسوت موسیقی ایرانی ضمن عرض تسلیت به دوستداران و خانواده زنده یاد نصرالله ناصحپور گفت: استاد ناصحپور انسان بزرگ و خوش سیرتی بود. وقتی به حاضرین در این جمع نگاه میکنم، انسانهای خدمتگذار و متفاوتی را میبینم که همگی امروز به خاطر او اینجا جمع شدهاند. استاد نصرالله ناصحپور یکی از هنرمندانی بود که باوجود خدمات قابل توجهی که به جامعه موسیقی ایرانی کرده بود، هیچگاه تقاضایی نداشت و نان به نرخ روز خور نبود.
استاد ناصحپور هنرمند ارزندهای بود که از رفتنش بسیار ناراحتم. آرزو میکنم شرایط بهگونهای شود که دلهای اهالی موسیقی به یکدیگر نزدیکتر شوند.
داریوش پیرنیاکان نوازنده بزرگ و گرانسنگ حوزه موسیقی نیز پشت تریبون آمد و گفت: از دوستی من با زندهیاد ناصحپور، بیش از ۴۰ سال میگذرد و سخن درباره او بسیار است. ولی لازم است در اینجا به ویژگی تقوا در او اشاره کنم که امروز در فضای موسیقی رو به کاهش است.
پیرنیاکان ادامه داد: ناصحپور شاگردان زیادی را پرورش داد و در حفظ و اشاعه ردیف آوازی استاد دوامی نقش ارزشمندی ایفا کرد اما با این همه هیچگاه هنر خود را به نمایش نگذاشت.
استاد پیرنیاکان درپایان از قوه قضاییه درخواست کرد که هرچه زودتر جلوی کسانی که کنسرت ها رابرهم می زنند بگیرد چرا که این رفتارها زیبنده جامعه موسیقی نیست.
حسین علیزاده آهنگساز واستاد بی بدیل موسیقی ایران نیز در این مراسم به ایراد سخنانی پرداخت وگفت: زندهیاد نصرالله ناصحپور یکی از وفادارترین افرادی بود که در موسیقی سنتی پرورش یافته و بسیاری را پرورش داده بود. سالها پیش و به واسطه محمدرضا لطفی با او آشنا شدم. به دلیل اینکه زبان آذری، زبان اصلی او بود و من هم گرایشی به این سمت داشتم، علاقمند بودم، با ایشان کار کنم و به هر ترتیب این همکاری سال۶۲ انجام شد.
علیزاده در پایان با اظهار ناراحتی از مسئولین بخاطر بی توجهی به موسیقی گفت: تقاضای خاصی ازمسوولان نکنید، چون هیچ نتیجهای ندارد. وقتی نغمهای ایرانی شنیده میشود و مسئولان حسی را در خود نمیبینند، یعنی هویتی ندارند. بنابراین ما درخواستی از آنها نداریم.
وی گفت: اساتیدی چون زندهیاد نصرالله ناصحپور پرچم موسیقی ایرانی را در این سالها بالا نگه داشتهاند. ما در این سالها شاهد ضربه به فرهنگ ایران بودیم اما تاریخ همواره ناظر است و به ما نشان میدهد چه بلایی سر فرهنگ و هنر این مملکت آمده است. با این همه همانطور که موسیقی ایرانی تاکنون در قلب این مردم باقی مانده، بعد از این نیز باقی خواهد ماند.
علیزاده پویایی و رشد نسل جوان را در روزهای پیشرو وگذشته ستود و این رشد را نوید جهانی بهتر دانست و گفت: موسیقی در این سرزمین روزهای خوب و بدی را پشت سر گذاشته است. اما درست در روزهایی که شرایط موسیقی بدتر شده، شاهد ظهور نسلی هستیم که برای حفظ این موسیقی آمدهاند. با نگاهی به ویژگیهای نسل امروز در زمینههای مختلف، میتوانید به آنها افتخار کنید. به عنوان مثال در نسل جوان موسیقی، ما شاهد این هستیم که علاوه بر هنر، دغدغه و مسئله اجتماعی نیز در آنها پررنگ است. این اتفاق نشانی از هنرمند بودن آنها و برای ما نوید روزهای خوب است.
آهنگساز نامدار و بزرگ ایران حسین علیزاده در پایان گفت: کلاس زندهیاد ناصحپور هیچگاه تعطیل نشد و آواز او آواز غمگین و پژمردهای نبود. آنچه که آواز ایرانی نیز باتوجه به ادبیات غنی خود به آن نیاز دارد. من با وجود غم بزرگی که دارم، از ته دل شادم؛ زیرا ناصحپور هر کاری لازم بود و خواست را انجام داد و بعد رفت.
حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی در مراسم تشییع استاد ناصح پور او را راوی ردیف عبدااله خان دوامی نامید و اظهار داشت: استاد ناصحپور، یگانه ردیف آوازی در عصر ما بود که میتوان او را یکی از راویان مهم ردیف عبدالله خان دوامی نامید. البته آنچه او از موسیقی به هنرجویان خود ارائه میداد، مجموعهای از آثار همه هنرمندان بود که باتوجه به دریافت و آگاهیاش تبدیل به یکی از بهترین عناصری آموزشی شده بود.
در تمام این سالها خواهشم این بود که این میراث را به نحوی ثبت کنیم اما متاسفم که آثارش آنگونه که باید بهصورت یک مجموعه آموزشی جمعآوری نشد. البته قطعا صدای ایشان در اختیار شاگردانش هست و امیدوارم شرایط برای جمعآوری این آثار فراهم شود تا افراد مختلف بتوانند از آن بهره ببرند.
مدیرعامل خانه موسیقی سپس ادامه داد: در سالهای گذشته افتخار نزدیکی و همنشینی با زندهیاد ناصحپور را داشتم و غیر از دو سالی که این هنرمند گرفتار بیماری شده بود، هر روز با او دیدار میکردم. یکی از ویژگیهای ایشان، دغدغهای فراتر از آواز و آموزش آواز بود. دغدغهاش مسائل صنفی بود که جامعه موسیقی هر روز با آن دست به گریبان است. به همین دلیل از روز اول از افراد فعال خانه موسیقی بود که نسبت به تعطیلی کنسرتها در شهرهای مختلف اعتراض میکرد. همه این موارد نشان میدهد که او تنها به خودش فکر نمیکرد. ایشان مرارتهای زیادی متحمل شد و توهینهای بسیاری شنید؛ اکنون نمیدانم آن افراد که ایشان را مورد توهین قرار میدادند، چطور با خودشان کنار میآیند. امیدوارم توبه و از روح ایشان طلب مغفرت کنند.
مدیرعامل خانه موسیقی در پایان ضمن درخواست از قوه قضاییه در خصوص حمله به برنامه های موسیقی گفت: وقتی عدهای خودسر به بهانه حجاب به تالار وحدت حمله میکنند و به نوامیس مردم لگد میزنند، باید متوجه شد که آنها دغدغه حجاب ندارند و میخواهند قشر متدین را در مقابل هنرمندان قرار دهند. آیا شما دغدغه حجاب دارید و به ناموس مردم لگد میزنید؟! قشر متدین، هنرمندان و مردم دست شما را خواندهاند. از قوه قضاییه میخواهیم که با این بیقانونیها برخورد کند.
پیمان ناصحپور فرزند زندهیاد نصرالله ناصحپور در پایان مراسم گفت: پدرم یک آزادیخواه بود و همیشه از آزادی دفاع میکرد. استاد ناصحپور هیچوقت مرگ را باور نداشت و مدافع زندگی بود. پدرم از اینکه خانمهای ایرانی نمیتوانند آواز بخوانند، ناراحت بود و همیشه شاگردان دخترش را حمایت و تشویق میکرد.
بعد از صحبت های پیمان ناصح پور؛ شرکت کنندگان بر پیکر این فخر موسیقی ایران نماز خوانده و جسدش را تا قطعه هنرمندان بهشت زهرا مشایعت کردند.
تنها صداست که می ماند...